De Kinderboekenweek met weer een titel zo rekbaar als elastiek. Bij mij thuis. Daar is wel wat mee te doen. De leerlingen kregen de opdracht om een verhaal te vragen aan een ouder familielid. Een echt verhaal of een stukje familiegeschiedenis en dat mee naar school te nemen. Daar zouden we mee aan het werk gaan. Hier bleek de realiteit geheel in tegenstelling tot de verwachting. 30% van de leerlingen had een stukje familiegeschiedenis. Een verhaal, over b.v. Anansi of Hodja was er niet bij. Dat vroeg om enige improvisatie. De leerlingen met verhaal kregen steeds een deelopdracht en de rest kreeg een andere opdracht. Dus één deel van de klas werd aangesproken, daarna het andere deel. Omdat luisteren een moeilijk iets is was er eerst nogal verwarring. Maar er kwam al snel lijn in de zaak. Er ontstond een verhaal getekend in zes plaatjes. Ons storyboard, tja daar hebben we geen Nederlands woord voor, was klaar.

Voor de groep kregen diegenen die vertelden, nog wat aanwijzigingen toegefluisterd. De verhalen en vertelstijlen waren zeer verschillend. Leuk voorbeeld was de tweeling met hetzelfde verhaal, maar zo anders verteld. Iedereen kreeg complimenten. Met wat de één inbracht kon de volgende weer zijn voordeel doen.