Over mij

Vertellen is mijn vak, mij passie, zo je wilt.
Ik behoor tot de vertellers die op een vierkante meter de ruimte creëren en het verhaal oproepen met woorden, met een enkel gebaar en mooi taalgebruik. Het vertellen als ambacht, als kunst van de kleine ruimte. Contact met het publiek is voor mij van wezenlijk belang.
Verteller en luisteraar maken samen het verhaal. (Ik ben een vertellende verteller.)

Als kind las ik sprookjes,
Ik hield ervan om mij te verliezen in de beeldentaal en leefde met de sprookjes figuren mee, in. Er gebeurde nogal wat verdriet, jaloezie, list en bedrog. Maar gelukkig kwam het altijd goed.

Als moeder vertelde ik sprookjes,
Ik vertelde verhalen en sprookjes, voor het slapen gaan maar ook in de auto op lange afstanden. De kinderen vonden ze prachtig Ik zag in hen hoe heerlijk het is, mee te gaan in het verhaal en las de opluchting op hun gezicht als het weer goed afliep.

Als leerkracht op de basisschool vertelde ik sprookjes,
……..en andere verhalen, (legenden, mythen, verhalen uit andere culturen of uit de historie)
Omdat ik de pedagogische werking ervan kende. Het is een veilige manier om alle emoties en problemen van de wereld voorgeschoteld te krijgen te proeven, beleven, herbeleven. De schoonheid. maar ook wreedheid in het menselijk bestaan. Goed en kwaad, oorlog en vrede. Alles komt aan bod, zonder dat het te dichtbij komt. Het geeft het kind een innerlijke veerkracht.

En nog vertel ik sprookjes,
want verhalen zijn van alle tijden. Het verhaal verbindt de luisteraar met de verteller. Ik ben gelukkig als ik luisteraars kan meenemen in verhalen en er een wisselwerking ontstaat tussen mij en het publiek. Het verhaal brengt landschappen, dieren en mensen tot leven. De luisteraar kan zich met de personen vereenzelvigen en beleeft elke keuze, ervaart ieder dilemma..
Oude verhalen bezitten oer-waarden, die niet hoeven te worden uitgelegd, maar die herkenbaar zijn. Voor iedere luisteraar. Je neemt mee, wat voor jou belangrijk is.

En ik geef les. Zie daarvoor de andere pagina’s