Socrates, de Voorleesdagen en ik
Bij het bekijken van het aanbod voor de Nationale voorleesdagen werd ik boos, echt heel boos. Ik schreef een blog waar de woede vanaf spatte.De stoom kwam uit mijn oren.
Waarom heb Ik deze niet gepubliceerd ?
Socrates Bezig met het boek Socrates op sneakers (Elke Wiss), las ik:” Oefening. Train je verwonderingsspier”. Na de keus gemaakt te hebben tussen woede en verwondering kon ik het volgende schrijven
Ik vind het aanbod bedroevend.
Allereerst is het een verhaalDe platen zijn geheel niet geschikt voor Kamishibai = vertelkastje, (aandacht richten naar het centrum van de afbeelding.) De tekst staat niet op de goede plaats.
Op de platen wordt gegooid met taart en met een boek. (in deze tijd waarin kinderen met honger op school komen en er heel veel geld uitgegeven wordt aan leesstimulering )
In de lessuggesties wordt aangeraden met broodbeleg te vingerverven. Grappig genoeg zegt iedere leerkracht waarmee ik sprak. “Nee dat doe ik niet hoor, we nemen verf.”
Niemand die zei: “Maar dit kan toch niet serieus bedoeld zijn?”
Wie zou dat beslissen? Ik ging op zoek het CPNB heeft op 31 personeelsleden met hun eigen specialismen . Stichting Lezen heeft er 25. Ik las dat er een manager aangesteld om de 15 producten (voorleesdagen, boekenweek b.v.) beter te promoten (ik ben de link kwijt). Er zijn vele sponsoren, maar de school betaalt voor het eigen promotiepakket.
Conclusie: Ik ben het spoor kwijt. Doe er niet meer aan mee. en wat betreft dit stukje…..Druppel op een gloeiende plaat, of de druppel holt de steen uit? (Choirilos van Samos)
Met dank aan Socrates