Stel je voor: Op 17 maart, rond half tien in de morgen liepen 20 mensen de Akademie binnen, met een bezemsteel in een hand. “Wat gaan jullie vandaag doen?”  Giechelend werd het antwoord :”Nou ja een Heksenworkshop, we gaan leren vliegen.“ Maar niets was minder waar, de benen stevig op de grond in deze workshop.

                                                                                                        Katty Wtterwulghe van de Akademie voor Muziek Woord en Beeld te Ekeren (België) had Emily Hennesey uitgenodigd om een bijzondere workshop te geven aan vertellers.

Een workshop met gebruik van een stok, een bezemsteel.                                                                  Kennismaken en direct beginnen.                                                                                                                                        We begonnen met het gebruik van de stok voor lichaamsoefeningen. Voor velen nog bekend vanuit het middelbaar onderwijs. Het soort waarvan je spierpijn krijgt.                                                                         Daarna oefeningen in het ervaren van de richting van je lichaam. Met je armen gestrekt kun je zes richtingen ervaren. Met de stok kun je deze richtingen versterken.

Voor mij was dit het allerbelangrijkste. Je steeds bewust te zijn van hoe je lichaam staat en welke kant die houding aangeeft naar je publiek. Recht, diagonaal half naar het publiek gericht? En hoe neem ik die werking waar. En hoe maak ik er gebruik van.                                                                                                         Behalve bewustzijn van je inzet van spraak en mimiek blijkt ook die richting heel belangrijk.  Omdat te beleven en versterken deden we oefeningen door de stok te gebruiken als verlengstuk van je armen.     Daarbij ook oefeningen om de stok te gebruiken om iets te verbeelden ,of de stok te gebruiken om een beeld te versterken.

 Leren en onderzoeken door ervaren.                                                                                                                    Fijn dat er plekken zijn waar een verteller weer eens verfrist wordt in het werk.                                       Waar je kunt bijschaven en vernieuwen door het gebruik van (b.v.) een bezemsteel.                                                                                   Waar beginnende- en ervaren vertellers gelijkwaardig samenwerken en het plezier groot is.